શ્રી ગણેશાય નમઃ ઓમ શ્રી સરસ્વતીએ નમઃ
“હાર”
હારમાં પણ છે બે જાતિ,એક નર ને બીજી નારી,
હાર પહેરતા ગજ ગજ ફૂલે છાતી,કકળી ઉઠે હ્રદય, જ્યારે જાતા હારી!
હાર તો પહુંચે દેહ સુધી જ,પણ,પણ હારી?
ના પૂછો કે કિયા કિયા માર્ગે એ લઇ જશે દોરી?
હારી છે જાતની નારી, એની, એની શક્તી છે ખુબ ન્યારી
ત્યાં પણ રસ્તા છે બે ધોરી,વેદના,સંવેદના ધારી
વેદના તો ફક્ત દેહને છે ઉપર ઉપર,
ઘમસાણ મચાવી દે સંવેદના ઊંડેઊંડે હ્રદયની અંદર,
ને થઇ જાય છે કૈક ઉથલ પાથલ!
જગાડે વેદના તનને,સંવેદના જગાડે મનને
મથતા મથતા માખણ આવે ઉપર તરી
મંથન કરતા ડૂબી જાઓ,ડૂબકી મારી લઇ આવો મોતી
ડગલે પગલે જીવનમાં, ગોતી લાવો હ્કારનું મોતી,
એક એક પરોવતાં બની જાય મોતીનો હાર,!
શાશ્વત ચમકી રહે તવ કંઠમાં એ મોતીનો હાર!
પદમા-કાન